Zuza: potrafię zrozumieć to, o czym piszesz. I to nie świadczy źle o Tobie. Tak już jest, że łatwo przyzwyczajamy się do określonego schematu dnia, a jak coś zacznie nam go burzyć, to zaczynamy się denerwować i nie radzimy sobie zbyt dobrze z tymi zmianami. Nie świadczy to źle o Tobie, że byłaś zadowolona, że mąż wyjeżdża. Po prostu wiedziałaś, że wtedy wróci ten porządek, który potrafiłaś sobie zorganizować. Jednak jeśli chodzi o pytanie, czy miłość na odległośc nie jest najlepszym rozwiązaniem? No nie jest, tutaj Ameryki nie odkryłyśmy. Zawsze trudniej jest dwojgu osób, które widzą się jedynie raz na jakiś czas. A czy jest perspektywa, że mąż za jakiś czas wróci z tej Holandii na stałe? To na pewno poprawiłoby Wasze relacje, wspólnie stworzylibyście porządek w Waszym życiu. I pocieszę Cię: nie każdy związek na odległość musi się rozpaść. Jednak do tego istotna jest ta pewność, że w końcu będziecie razem, w jednym miejscu. Ja poznałam swojego męża przez internet, poznaliśmy się na mydwoje, z początku nie zwracaliśmy uwagi na odległość nas dzielącą, ponieważ była to tylko rozmowa przez internet. Bardziej istotne dla nas było, że mieliśmy dużo punktów dopasowania, wspólnie się uzupełnialiśmy i ta rozmowa była naprawdę sympatyczna. Ale jak zaczęliśmy się spotykać, to ta odległość zaczynała być problemem, ciężko było nam, że spotykaliśmy się tylko 2 - 3 razy w ciągu miesiąca. Ten stan trcohę trwał, ale czekaliśmy, aż skończę studia, a później miałam szukać pracy u niego w mieście (ja pochodzę z mniejszej miejscowości, gdzie o pracy ciężko...). I to nam dodawało otuchy, czekaliśmy na ten moment, aż w końcu razem będziemy. Udało się, teraz jesteśmy szczęśliwą parą. Dlatego uważam, że wszystko u Was naprawi się, jak mąż wróci na stałe do domu. Wtedy będzie tak, jak przed wyjazdem i będziecie szczęśliwi, czego Wam życzę!

Mam pytanie.Po 20 latach rozstałam się z partnerem.Egoista i zły człowiek,Nie żałuje tego.Po dwóch latach poznałam mężczyznę.Na samym początku poznania powiedział mi że jego rodzina rozpadła się gdyż nadużywał alkocholu.Od 10 lat nie pije.Byłam bardzo samotna i miałam mało wiedzy jeżeli chodzi o trzeżwiejących alkocholikach.Mówił mi ,że narazie pracuje i ma dwa lata do emerytury i potem zobaczy jeżeli chodzi o zmiane miejsca zamieszkania.Byłam z nim cztery lata i teraz dopieo odszedł na emeryture.Postawiłam mu warunek żeby się określił w stosunku do mnie.Niby nic ale po wymianie słów powiedział mi ,że nicnie zamierza zmieniać w swoim życiu i że to co ma to zapracował sam i że mu wystarczy.Struchlałam bo ja na jego kase nie leciałam i on o tym wiedział.Zreszto jet człowiekiem ekonomicznym.Teraz ciągle dzwoni i tak jak by nic się nie stało proponuje mi zawiezienie mnie do lekarza.Pomóżcie mi bo nie jest mi obojętny i niewiem co robić?

witam moj chlopak od niedzieli oszalal mnie traktuje jak nikogo do innej pisze ze ja kocha raz sie z nia godzi wczoraj sie poklocil probuje rozwalic jej zwiazek bo pisze do jej chlopaka ze mam sie od niej odczepic a mnie w luzku przytula i caluje nie wiem co mu chodzi nie wiem co robic ?pomóżcie mi

Zapraszam do lektury na podobne tematy na moją stronę www.aniol-przewaznie-aniol.com

ja poznałam faceta na ezeo.pl i przez dwa lata byliśmy w związku, w którym dzieliło nas 300 km. teraz, gdy to wszystko przetrwaliśmy wiem, że to ten jedyny :) Jeśli kochasz, to Wam się uda, życzę powodzenia! :)

Wydaje mi się, że po prostu nie kochasz swojego męża. Też jest w związku na odległość, spotykamy się w każdy weekend, bo bardzo za sobą tęsknimy. Te krótkir 2 dni kiedy jesteśmy razem są najwspanialsze...Nawet jak mój narzeczony był jeszcze dalej, bo musiał wyjechać na kilka miesięcy na kontrakt do Londynu, też lataliśmy do siebie w każdy weekend.