Pielęgniarka jest samodzielnym pracownikiem opieki zdrowotnej, która sprawuje opiekę medyczną nad pacjentami.

Do podstawowych zadań pielęgniarki zaliczyć trzeba podawanie leków, wykonywanie zastrzyków czy wlewów dożylnych, zmiana opatrunków. Pielęgniarki bardzo często asystują również przy zabiegach, wypełniają polecenia lekarzy w zakresie diagnostyki, leczenia oraz rehabilitacji.

Pielęgniarka zajmuje się również przygotowaniem pacjentów do badań i zabiegów, wykonuje podstawowe pomiary takie jak badanie temperatury, tętna i ciśnienia krwi.   Pielęgniarki w szkole czy poradniach zdrowia odpowiedzialne są za wykonywanie szczepień ochronnych i prowadzenie odpowiedniej dokumentacji. Zajmują się również szeroko pojętą edukacją zdrowotną i promocją zdrowia.

Jak zostać pielęgniarką

O zawodzie pielęgniarki i położnej mówi ustawa dnia 5 lipca 1996 roku Dz.U.01.57.602 z późniejszymi zmianami. Według tej ustawy pielęgniarka uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej, a położna uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły położnych. W rozumieniu ustawy szkołą pielęgniarską lub położnych jest szkoła, która kształci w zawodzie pielęgniarki, czyli obecnie tylko:

• wyższa szkoła zawodowa, po ukończeniu której absolwent uzyskuje tytuł zawodowy licencjata pielęgniarstwa lub położnictwa,
• szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie studiów magisterskich lub studiów wyższych zawodowych po ukończeniu której absolwent uzyskuje tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa lub położnictwa.

W przypadku pielęgniarek, które kończyły nieistniejące już szkoły pomaturalne, dodatkowo wymagane jest odbycie 12-miesięcznego stażu podyplomowego w zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie ograniczonego prawa wykonywania zawodu, wydawanego przez okręgową radę pielęgniarek. Organizacja i zapewnienie odbycia stażu podyplomowego dla osób mających stałe miejsce zamieszkania na obszarze województwa, absolwentów szkół pielęgniarskich i szkół położnych, zamierzających wykonywać zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, jest zadaniem marszałka województwa z zakresu administracji rządowej.

Prawo wykonywania zawodu

Jeśli chodzi o kwestie związane z prawem wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej, to uregulowane to jest w dwóch aktach prawnych: ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej oraz rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 17 czerwca 1992 r. w sprawie trybu postępowania dotyczącego stwierdzania prawa wykonywania zawodu pielęgniarki i zawodu położnej oraz sposobu prowadzenia rejestru pielęgniarek i rejestru położnych.

Według tych przepisów zawód pielęgniarki i położnej może wykonywać jedynie osoba, która posiada prawo wykonywanie tego zawodu, stwierdzone przez okręgową radę pielęgniarek i położnych.

W powyższej sprawie właściwa jest okręgowa rada pielęgniarek i położnych w obrębie której pielęgniarka lub położna ma zamiar wykonywać zawód. Postępowanie o stwierdzeniu prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej wszczynane jest na wniosek osoby zainteresowanej, który musi zgłoszony być na piśmie. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty:

•  arkusz zgłoszeniowy,
• dokumenty stwierdzające posiadanie wymaganych kwalifikacji zawodowych,
• oświadczenie o posiadanym obywatelstwie,
• oświadczenie, że wnioskodawca zna przepisy związane z wykonywaniem zawodu, zaświadczenie o stanie zdrowia pozwalającym na wykonywanie zawodu.

Prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej wygasa w razie: utraty obywatelstwa polskiego, obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej, albo statusu szczególnego, a także utraty prawa stałego pobytu, utraty pełnej zdolności do czynności prawnych, upływu czasu, na jaki zostało przyznane. Wygaśnięcie powoduje wykreślenie z rejestru właściwej okręgowej izby pielęgniarek i położnych, której członkiem była pielęgniarka.
 

Rozwój zawodowy pielęgniarek

Pielęgniarki muszą się stale szkolić, w tej kwestii nie ma dyskusji. To właśnie one bardzo często mają do czynienia z chorymi ludźmi i to od nich zależy sprawne funkcjonowanie naszej służby zdrowia. Wśród oferty edukacji dla pielęgniarek można znaleźć różne rodzaje kształcenia podyplomowego.

Szkolenie specjalizacyjne, również zwane specjalizacją, którego celem jest uzyskanie przez pielęgniarkę lub położną specjalistycznych kwalifikacji w konkretnej dziedzinie
pielęgniarstwa, np.: pielęgniarstwo anestezjologiczne i intensywnej opieki, pielęgniarstwo chirurgiczne, pielęgniarstwo kardiologiczne , pielęgniarstwo
neurologiczne , pielęgniarstwo onkologiczne , pielęgniarstwo operacyjne , pielęgniarstwo pediatryczne, pielęgniarstwo psychiatryczne i wiele innych.

Do szkoleń specjalistycznych mogą przystąpić pielęgniarki które:

• posiadają prawo wykonywania zawodu
• posiadają co najmniej 2-letni staż pracy w zawodzie
• zostały dopuszczona do specjalizacji przez komisję kwalifikacyjną

Szkolenia specjalizacyjne kończą się złożeniem egzaminu, który ma formę testu, składającego się ze 180 pytań, na rozwiązanie których są trzy godziny czasu. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku pielęgniarka otrzymuje tytuł specjalisty w danej dziedzinie.

Dodatkowo pielęgniarki mogą dokształcać się na kursach specjalistycznych, dokształcających i kwalifikacyjnych. Kurs specjalistyczny ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę lub położną kwalifikacji do wykonywania określonych czynności zawodowych przy udzielaniu świadczeń pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych lub rehabilitacyjnych.

Kurs kwalifikacyjny ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę lub położną specjalistycznych kwalifikacji do udzielania określonych świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres danej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.

Predyspozycje do zawodu

My, pacjenci jesteśmy bardzo wymagający, a niejednokrotnie okrutni w stosunku do pielęgniarek, dlatego poza wiedzą medyczną, wymaga się od nich specyficznych predyspozycji psychicznych. Ważne jest, aby w pracy kierować się dobrem pacjenta. Pielęgniarka  musi być więc osobą ciepłą i sympatyczną.

Istotna jest umiejętność nawiązywania dobrego kontaktu z chorymi, empatia i opiekuńczość. Jednocześnie pielęgniarka musi być stanowcza, zdecydowana i jakkolwiek to nie zabrzmi musi być odporna na ludzkie cierpienie - przecież bardzo często wykonywane są przez nią czynności sprawiające ból pacjentom, a cierpienie i ciężkie choroby są ich codzienna pracą. Praca pielęgniarki wymaga też siły fizycznej oraz zdolności manualnych. Nie bez znaczenia są jeszcze takie cechy jak: cierpliwość i opanowanie.

„Jestem pielęgniarką już ponad 30 lat. W zeszłym roku zdobyłam licencjat z pielęgniarstwa. Z pracą bywa różnie, jest naprawdę bardzo ciężko. Ludzie są różni a i zakres obowiązków jest ogromny. Właściwie większość rzeczy przy pacjencie wykonują pielęgniarki. Ja pracuje na oddziale neurologicznym, który nie jest łatwym oddziałem, ale pacjenci potrafią czasem najcięższą pracę umilić. Choć zdarzają się czasem i tacy, przez których odechciewa się wszystkiego.” Jolanta, 52 lata, pielęgniarka

Możliwości pracy dla pielęgniarek

Od pielęgniarek wymaga się dzisiaj wiedzy fachowej oraz mobilności, dlatego są one jedną z bardziej kształcących się grup zawodowych. Pracę mogą znaleźć w zależności od funkcji jakie  spełniają, w różnych miejscach: domu chorego, miejscu pracy, szkole, więzieniu, szpitalu oraz w przychodni w podstawowej opiece zdrowotnej.

Jest to zawód który może być ogromnym źródłem satysfakcji i radości - np. asystowanie położnej przy porodzie. Ale to nie tylko satysfakcja - bywają też trudne chwile. Pielęgniarka nie może się pomylić, musi być niezwykle ostrożna, taktowna. Praca ta wymaga często odwagi i dyplomacji.

Pielęgniarki nie powinny borykać się z trudnościami znalezienia pracy. Pomimo rozwoju techniki i rosnącego wpływu na człowieka nie zastąpi ludzkiego podejścia do pacjenta, troski czy współczucia. Dlatego zawód pielęgniarki będzie nam zawsze towarzyszył.

Pensje pielęgniarek

Pielęgniarka zatrudniona w państwowym zakładzie może zarobić od 1200zł netto do 1600zł netto w mniejszych miejscowościach i 1800zł netto- 2200netto w większych miastach. Nieco lepiej wygląda sytuacja w prywatnych klinikach – można tam liczyć na zarobki ok. 2500 zł netto.

Specyfika zawodów medycznych, w tym również pielęgniarek , która wynika z ich charakterystycznej organizacji i warunków wykonywania, oraz stres towarzyszący pracy polegającej na bliskim kontakcie z osobą chorą, w zderzeniu z zarobkami niepozwalającymi na niezależność finansową oraz wywołującymi brak poczucia bezpieczeństwa, przy jednoczesnej niewielkiej możliwości awansu i rozwoju, powodują rozczarowanie i utratę wiary w słuszność idei.

A to z kolei bardzo często prowadzi do wypalenia zawodowego. Co można zrobić? Można a właściwie trzeba szukać pomocy u specjalistów, odpoczywać aktywnie i nie dopuszczać za dużo stresu do siebie. Czasem jednak to nie wystarczy i pielęgniarki bardzo często uciekają do biura, gdzie zajmują się administracją, wypełnianiem  wniosków  na dotacje. Bardzo często wykwalifikowane pielęgniarki pracują również na recepcji w prywatnych przychodniach.