Porady ekspertów

Staramy się z żoną o dziecko, niestety po licznych badaniach okazało się, że żona jest prawdopodobnie bezpłodna i nigdy nie zajdzie w upragnioną ciążę. Tę informację przyjęła dzielnie od lekarza, jednak widzę, że bardzo cierpi. Jest bardzo nerwowa, często też dąży do kłotni co kiedyś było u nas rzadkością. Nawet kiedyś rzuciła w złości, że powinienem szukać innej bo ona nie da mi dziecka...

Kiedy odkryłam zdradę męża, myślałam, że mój świat się zawalił. Mąż po 35 latach małżeństwa zostawił mnie dla młodszej. Oprócz niemiłych przeżyć związanych z rozwodem, spadła także moja samoocena i wiara w siebie jako kobietę. Kilka lat zajęło mi dojście do siebie. Ale wyszłam z tego cało ! Niestety, jestem teraz dojrzałą kobietą, której bardzo doskwiera samotność...

Wyszłam za mąż bez miłości. W sumie, zazdrościłam koleżankom, że mają już rodziny, była też presja rodziny, żebym w końcu kogoś "złapała" bo zostanę starą panną. W czasie małżeństwa bywały jednak chwilę, że byłam z mężem szczęśliwa. Wiele lat po ślubie poznałam w pracy Macieja. Miłość wybuchła nagle i gwałtownie, nie miałam na to wpływu...

Mój mężczyzna jest ode mnie starszy i miał przede mną udany związek z inną kobietą. Nigdy nie było to dla mnie problemem. Jednak kiedy zaczęliśmy uprawiać seks, raz wspomniał o tym ,że np. już w tej pozycji z kimś się kiedyś kochał i było fajnie. To była jego odpowiedz na moje obawy. Obawiam się, że w tym związku będę w takich sytuacjach co chwila porównywana do poprzednich kochanek :(

Od kilku tygodni zaczęliśmy uprawiać seks z moim chłopakiem. Niestety jestem osobą dosyć zakompleksioną i przyznam, że jest to dla mnie wyzwanie. Zamiast cieszyć się bliskością partnera i czerpać przyjemność z seksu, ja cały czas czuję się niepewnie i myślę, czy dostrzegł już fałdki tłuszczyku na moim brzuchu, czy też rozstępy na udach...

Mąż w ramach urozmaicenia naszego życia seksualnego namawia mnie od jakiegoś czasu na pozycję od tyłu. Ja jednak obawiam się takiej penetracji i boję się, że może ona mi sprawić ból lub dyskomfort. Poza tym jakoś nie sądzę, żebym czuła się w niej szczególnie psychicznie komfortowo. Mąż zupełnie tego nie rozumie. Zapewnia, że będzie delikatny i że na pewno mi się spodoba...

Zastanawiam się co jest nie tak. Z moim partnerem kochamy się często, ale mamy problem w zgraniu się i praktycznie nigdy nie przeżywamy jednoczesnego orgazmu. Dodam, że jesteśmy ze sobą już kilka lat, ale brak nam jakiejkolwiek synchronizacji. Bardzo chciałabym przeżyć coś takiego z moim partnerem, bo wiem, że to coś wspaniałego ( z moim ex udało nam się zsynchronizować kilka razy i to było wyjątkowe) Zastanawiam się, jednak czy skoro do tej pory nam się nie udawało, mamy na to jakąkolwiek szansę ?

Moja żona jest w szóstym miesiącu ciąży i unika jak ognia współżycia. Przede wszystkim mówi, że wstydzi się swojego zmienionego ciała - tego ,że jest teraz inna, ma inne kształty, rozstępy, cellulit. Na wstępie jest w stanie wymienić całą listę problemów, które jej zdaniem czynią ją nieatrakcyjną. Bo jest to tylko jej zdanie - dla mnie jest najpiękniejszą kobietą na świecie i na prawdę nie ma dla mnie znaczenia jakiś rozstęp jeden czy drugi...

Kiedy kochamy się z moim chłopakiem, czasem jego pieszczoty sprawiają mi ból. W trakcie kochania, za mocno mnie ściska , szarpie i wszystko to sprawia, że często mam z tego więcej bólu niż przyjemności. Rozmawialiśmy o tym już milion razy, ale twierdzi, że w szale namiętności nie panuje nad sobą bo tak mnie pożąda. Na początku nawet miło mi się tego słuchało, bo jakoś to tak mnie miło połechtało, ale kiedy po ostatnim seksie zrobił mi siniaka - mam dosyć...

Mojego mężczyznę poznałam przez portal randkowy. Oboje byliśmy długo samotni. Mój mężczyzna był sam wiele lat i w tym czasie zaspokajał się poprzez masturbację. Od kilku miesięcy mieszkamy razem i odkrywamy siebie także w sferze seksualnej. Niestety mój mężczyzna ma problemy z odbyciem normalnego stosunku. Wszystko rozwija się dobrze kiedy się pieścimy, ale kiedy dochodzi już do penetracji, traci wzwód...

Mój mąż ma 49 lat. Do tej pory nasze pożycie seksualne było bardzo udane. Niestety odkąd rok temu mąż zmienił pracę, wszystko się odmieniło na gorsze. Od wielu miesięcy nasze zbliżenia trwają zaledwie kilka sekund, co jest dla mnie po prostu nie do przyjęcia. Rozumiem, mąż ma spory stres w pracy, jest zmęczony mimo tego, nie chciałabym, aby tak wyglądało dalej nasze życie seksualne.

Jestem raczej pewną siebie kobietą z pozytywnym nastawieniem do sfery seksualnej. Od trzech lat jestem w stałym, bardzo satysfakcjonującym związku. Niestety ostatnio mam spory problem w sypialni. Polega on na tym, że nie mogę się skupić na na tym co robię. W myślach przebiega mi cały dzień, który mnie czeka, masa rzeczy, które muszę załatwić, zorganizować, lista osób do których muszę koniecznie zadzwonić...

Nie wiem nawet od czego zacząć. Poniosłam sromotną porażkę w moim życiu i nie wiem jak to wszystko teraz poukładać. Siedem lat temu wyjechałam z przyjaciółkami za granicę, konkretnie do Londynu. Byłyśmy wówczas młode, ledwie co po studiach, głupiutkie i pełne nadziei. Trafiłyśmy do pracy do barów, hoteli, sklepów - to trwało kilka lat...

Utknęłam na etapie w moim życiu, kiedy nic nie sprawia mi radości. Moje małżeństwo okazało się pomyłką, klapą totalną. Nie jestem już zakochana w swoim mężu i nie wiem czy kiedykolwiek byłam. Jestem jednak osobą wierzącą, stąd nie mogę tak po prostu go zostawić i odejść, choć dzieci nie mamy. Nie raz mam taką szczerą ochotę zrobić coś zupełnie nie w moim stylu...

Na studiach, rok temu poznałam wspaniałego chłopaka. Z Pawłem, świetnie się rozmawia, zawsze śmiejemy się z tych samych rzeczy i chętnie spędzamy. Razem czas na uczelni czy poza uczelnią na różnych imprezach. Po prostu razem jest świetnie i bardzo sobie tę przyjaźń cenię. Nigdy nie miałam z nikim tak dobrych, pozytywnych relacji. Niedawno usłyszałam od naszej wspólnej znajomej, że Paweł się we mnie zakochał...

Ania i Krzysztof są naszymi znajomymi od czasów studiów. Razem spędzaliśmy wszystkie ważne imprezy: sylwester, imieniny, urodziny. Właściwie nie traktowaliśmy ich z mężem jak przyjaciół tylko część rodziny. Do tej pory wynajmowaliśmy małe mieszkanko, ale kilka miesięcy temu dzięki wsparciu rodziny i spadkowi, który mąż dostał po wujku udało nam się kupić własne, większe mieszkanie...

Za jakiś czas zostanę mamą. Jestem na prawdę bardzo szczęśliwa i z radością czekam na dziecko, ale jednocześnie od początku ciąży jest we mnie wiele lęków. Jest to moja pierwsza ciąża - może dlatego. Czasami w ciąży gorzej się czułam, a że mieszkamy z teściami, wspomniałam o tym mimochodem kilka razy teściowej. To był błąd...

Półtora roku temu rozstałam się z narzeczonym, z którym byłam 3 lata. Bardzo przeżyłam to nasze rozstanie, pół roku praktycznie je przepłakałam, ale wiem ,że nie było innego wyjścia. Na szczęście mam wspaniałe przyjaciółki, które trwały ze mną w tych mrocznych miesiącach i dzięki którym wyszłam w końcu na prostą. Na wakacjach poznałam bardzo fajnego chłopaka, nie sądziłam, że mogłoby być z tego coś więcej, ale spotykamy się od kilku tygodni i jest na prawdę fajnie...

Jestem w Bartku bardzo zakochana. Planujemy się pobrać. Cały nasz związek był do tej pory niemal idealny. Kończymy studia, znamy się od pierwszego roku, od dwóch lat z sobą mieszkamy. W te wakacje w końcu poznaliśmy swoje rodziny. Bartek był tydzień u mnie, ja kilka dni u niego. Niestety od tego czasu - ciągle się kłócimy lub sobie dogryzamy...

Wyszłam za mąż dwa lata temu. Znaliśmy się wcześniej 5 lat i było nam ze sobą bardzo dobrze. Ślub - tak mi się wtedy wydawało - był czystą formalnością bo wiedziałam, że chce być z Pawłem. Niestety coraz częściej się zastanawiam czy moje małżeństwo nie jest jakąś jedną, wielką pomyłką. Jesteśmy już ze sobą tyle lat, że znamy siebie jak łyse konie...