Złamania kości, w tym złamanie nogi, są przerwaniem ciągłości tkanki kostnej. Najczęściej dochodzi do nich w wyniku urazu, czasem u osób mających ku temu predyspozycje, tzn. cierpiących na chorobę przewlekłą powodującą osłabienie tkanki kostnej, jak np. osteoporozę.

W zależności od położenia względem siebie końców uszkodzonej kości, złamania dzielimy na bez przemieszczenia i z przemieszczeniem. Te pierwsze zazwyczaj powodują mniejsze objawy i łatwiej się je leczy. Wyróżniamy także złamania zamknięte – najczęstsze, kość nie przebija skóry - oraz otwarte, w których elementy kostne przebijają skórę, są widoczne na zewnątrz. Złamania kończyny dolnej, czyli złamania nogi, mogą dotyczyć kości udowej lub kości podudzia, czyli piszczelowej i strzałkowej.

Objawy i rodzaje złamań kości nóg

W obrębie kości udowej może dojść do złamania jej górnej części (złamania szyjki i krętarzowe) oraz trzonu. Złamania szyjki kości udowej są bardzo poważnym problemem, często występują u osób w podeszłym wieku, głównie u kobiet, sprzyja im osteoporoza. Mogą być następstwem nawet bardzo drobnego urazu, nieostrożnego stąpnięcia, potknięcia się itp.

Objawem złamania jest silny ból w biodrze, czasem w kolanie, kończyna może być nieprawidłowo wygięta na zewnątrz. Ruch potęguje ból. U osób ze współistniejącymi obciążeniami mogą być tragiczne w skutkach.

Złamania trzonu kości udowej powstają zazwyczaj w wyniku bardzo silnych przeciążeń, ponieważ  trzon jest elementem wytrzymałym. Może być skutkiem wypadków komunikacyjnych, podczas uprawiania sportów (narciarstwo, snowboard, jazda konna) lub w wyniku upadków z wysokości.

Objawem złamania jest silny ból, czasem bolesne zgrubienie na kości, nieprawidłowe wygięcie kończyny, czasem ze skróceniem.

W podudziu może dojść do złamania kości piszczelowej i strzałkowej. Jest ono zazwyczaj konsekwencją urazów, w przeważającej części przypadków dotyczy obu tych kości. Powodem złamania mogą być ciężkie urazy (np. wypadki komunikacyjne), a także sporty, szczególnie te, których elementem są skoki.   

Złamania kości piszczelowej i strzałkowej objawiają się bólem, obrzękiem, czasem występowaniem bolesnego zgrubienia na przebiegu kości lub krwawych wybroczyn, a także nieprawidłowego wykręcenia kończyny.

Rozpoznanie i leczenie złamań kości nóg

Rozpoznanie złamań opiera się na badaniu oraz wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego, które pozwoli dokładnie ocenić jego zakres i ewentualne przemieszczenie elementów.

Leczenie opiera się na stworzeniu optymalnych warunków dla zrośnięcia się złamanych fragmentów kości w ich naturalnym położeniu. Obejmuje ono przede wszystkim unieruchomienie kości wraz z dwoma sąsiadującymi stawami, co powoduje utrzymanie ich w jednej pozycji i pozwala na gojenie się złamania. Do tego celu używane są szyny oraz gips.

Czas leczenia złamań zależy od stopnia zmian, ich położenia oraz rodzaju złamania. W przypadku złamań otwartych oraz z przemieszczeniem, a także w wypadkach, kiedy samo unieruchomienie nie zapewnia wystarczających warunków do zrośnięcia się kości stosuje się zabieg chirurgiczny, podczas którego dąży się do odtworzenia fizjologicznych warunków, a także można mechanicznie zespolić ze sobą fragmenty kości z użyciem różnych materiałów.