Dorosłe Dzieci Alkoholików

Ocena artykułu:

Ocena: 0.0/5 (0 oceniających)

Syndrom DDA dotyka setki tysięcy Polaków. Często jednak ludzie nie zdają sobie sprawy, że ich problemy emocjonalne oraz kłopoty w związkach mają swą przyczynę w alkoholizmie rodziców.

DDA – prosty skrót, skomplikowany problem

Skrót DDA oznacza Dorosłe Dzieci Alkoholików i odnosi się do osób, których rodzice są lub w przeszłości byli alkoholikami. Osoby te z racji, iż wychowywały się w rodzinie dysfunkcyjnej mają problemy z postrzeganiem samych siebie, innych ludzi oraz otaczającej ich rzeczywistości. Szacuje się, że z problemem DDA zmaga się kilka milionów Polaków. Być może Ty również.

Wychowując się w oparach alkoholu

Życie dziecka czy też młodej osoby w rodzinie, w której jedno lub oboje rodziców nadużywa alkoholu pełne jest niepewności, lęku, wstydu, ogromnego napięcia emocjonalnego oraz wstydu. Często występuję również poczucie winy, które przeradza się w poczucie niższości, a co za tym idzie także wyobcowania, wyizolowania, samotności i ucieczki od świata. Osoby wychowujące się w rodzinie borykającej się z problemem uzależnienia mają problem z zaufaniem oraz z odczuwaniem i wyrażaniem swoich emocji, uczuć czy problemów. Osoby okaleczone w ten sposób w dzieciństwie nie potrafią poradzić sobie w dorosłym życiu. Przeszłość rzutuje na przyszłość – na relacje ze światem, na kontakty z innymi ludźmi, na związki i uczucia. Osobie z syndromem DDA ciężko jest zbudować zdrowy związek, trudno odnaleźć się w roli partnera, a jeszcze trudniej w roli rodzica. Rzadko kiedy osoby z tego typu problemami upatrują ich przyczynę w dzieciństwie, nie zdając sobie sprawy, że źródłem ich kłopotów, emocjonalnych trudności i uczuciowych błędów mógł być alkoholizm rodziców. Często też brak owej świadomości i ciągłe samoobwinianie się rodzi nerwice, depresje, choroby psychosomatyczne czy zaburzenia seksualne.

Zestaw cech i zachowań typowych dla syndromu DDA

  • By móc rozpoznać u kogoś bliskiego lub u siebie samego syndrom DDA warto zapoznać się z uczuciami oraz zachowaniami typowymi dla osób borykających się z tym problemem:
  • Ogromna nieufność – dzieci wychowywane w rodzinie alkoholików mają problem z ufnością oraz zaufaniem. Podchodzą do wszystkiego z dystansem, bojąc się kolejnego rozczarowania. Nauczeni, iż nawet najbliżsi sercu zawodzą, maja ogromny problem z przekonaniem się co do szczerości intencji oraz prawdziwości uczuć innych ludzi.
  • W krainie chłodu – osoby z syndromem DDA mają ogromny problem z wyrażaniem własnych emocji. Nie potrafią płakać, okazywać czułości, wzruszać się a nawet śmiać. To osoby skryte oraz wycofane, które potrzebują znacznie więcej czasu niż inni by się otworzyć.
  • Lojalni do końca – gdy osoba z DDA zdecyduje się z kimś związać to choćby była to najbardziej toksyczna i niezdrowa relacja, to będzie w niej trwała do końca, przekonana, iż ma taki obowiązek, takie jest życie i musi wiernie trwać przy drugiej osobie, nawet jeśli ta ją tylko krzywdzi. Bo przecież lojalność jest najważniejsza.
  • Samobiczowanie i potrzeba uznania – ciągła krytyka w dzieciństwie spowodowała, iż osoby z DDA mają problem z samoakceptacją, poczuciem niższości oraz niepewnością. Ich samopoczucie w ogromnej mierze uzależnione jest od opinii innych osób, stąd też często oddają się z pełnym zaangażowaniem swej pracy, bo tylko wówczas mają okazję się dowartościować. Z reguły osoby z DDA to perfekcjoniści, którzy mimo pochwał innych osób mają problem z szacunkiem wobec siebie samych.
  • Wszystko pod kontrolą - osoby z DDA mają ogromną potrzebę kontrolowania sytuacji oraz wydarzeń, gdyż tylko wówczas czują sie bezpieczni.
  • Kłamstwa oraz łamanie obietnic - dzieci alkoholików mają skłonność do kłamstw oraz nie dotrzymywania danych obietnic, gdyż w ich rodzinnym domu było to na porządku dziennym, stąd też w życiu dorosłym nie uznają tego za zachowanie niedopuszczalne.

Uwolnić się od przeszłości, czyli jak żyć i radzić sobie z syndromem DDA

By móc zmienić swoje życie osoba wychowana w rodzinie z problemem alkoholowym powinna przede wszystkim uświadomić sobie, że ma problem, z którym sama nie jest sobie w stanie poradzić. Wiedza o problemie to pierwszy krok do podjęcia działań naprawczych. Kolejnym etapem powinno być udanie się do odpowiedniego ośrodka prowadzącego terapie dla osób z syndromem DDA. Terapia pozwala na nowo poznać siebie samych, nauczy patrzeć na świat i życie z perspektywy „ja” a nie z perspektywy „inni”, da siłę i odwagę, pomoże uporać się z demonami przeszłości.

Traumy i problemy z dzieciństwa rzutują na dorosłe życie, a ich pozbycie się wymaga ogromu czasu i pracy. Na szczęście wszystko jest możliwe, wystarczy chcieć. Alkohol niszczy wszystko, począwszy od zdrowia po rodzinę, nie można więc pozwolić by jego niszczycielska siła ciągle miała wpływ na życie ludzi, którym już kiedyś przyszło się z nią zmagać.

Nasze komentarze

XXX ~ 2013-06-21 17:33:47

A w jaki sposób można się uwolnić myśli charakterystycznych dla DDA bez żadnych terapii?? W miom przypadku najgorsze jest to, że chcę poczuć się bezpieczna, ale nie potrafię/nie chcę zaufać, a to uniemożliwia mi poczucie bezpieczeństwa...

Dodaj swój komentarz

1 komentarzy