Włosy na głowie kobiety to nie tylko ochrona dla wrażliwej skóry głowy i zabezpieczenie przed nadmierną utratą ciepła. Wiele kobiet uważa swoje włosy za nieodłączny atrybut osobowości, a dbając o nie, pielęgnując i ciesząc się ich pięknym wyglądem, nabierają nowej pewności siebie. Nie od dziś wiadomo, że nic nie poprawia zepsutego humoru tak dobrze, jak wizyta u fryzjera.

Zmieniając fryzurę mamy czasem uczucie zmiany siebie, powiewu nowych możliwości i odwrócenia losu. W świetle tych wiadomości nietrudno zrozumieć, jak trudna i bolesna może być utrata włosów przez kobiety. O ile mężczyźni radzą sobie z tym problemem całkiem nieźle, tak panie nie potrafią najczęściej zaakceptować łysienia, co prowadzi nawet do całkowitego wycofania się z życia towarzyskiego, utraty pasji i chęci działania. Leczenie łysienia to nie tylko konieczność z punktu kosmetycznego i estetycznego, ale również, jeśli nie przede wszystkim przywrócenie kobiecie jej dawnego świata i dawnych radości.

Opis choroby

Warto pamiętać, że nie każda utrata włosów na głowie to zjawisko patologiczne. Normalny, zdrowy człowiek każdego dnia traci około stu włosów, głównie podczas mycia głowy, czesania czy innych zabiegów pielęgnacyjnych. Wypadanie włosów w takiej ilości nie jest niczym niepokojącym. Musimy pamiętać, że włosy na naszej głowie znajdują się w różnych fazach rozwoju- niektóre z nich przeszły właśnie w fazę spoczynku i szykują się do ustąpienia miejsca młodszym pokoleniom. Nadmierna ilość traconych każdego dnia włosów powinna nas jednak zaniepokoić. Chociaż najczęściej przyczyny wypadania włosów nie są poważne (przewlekły stres, zmęczenie, nieprawidłowa dieta, przyjmowanie lub odstawienie niektórych leków, na przykład doustnych środków antykoncepcyjnych, agresywne zabiegi fryzjerskie), warto poznać przyczynę utraty włosów, aby móc ją w porę wyeliminować i nie dopuścić do pogłębienia się choroby.
 
Objawy choroby

Kobiety tracą włosy na kilka odmiennych sposobów, z których tylko jeden- łysienie na podłożu androgenowym może przypominać wspomniany już typ łysienia. Wypadanie włosów może mieć charakter ograniczony, jak ma to miejsce w schorzeniu zwanym łysieniem plackowatym. Powstające ubytki mają wtedy charakter owalnych plam, które z czasem mogą ulegać zlewaniu się. Najczęściej jednak wypadanie włosów dotyczy całej powierzchni skóry głowy i jest równomierne.

Przyczyny powstania choroby

Wypadanie włosów to schorzenie, którego przyczyny są niezwykle zróżnicowane, a jednak tylko prawidłowe rozpoznanie powodu, dla którego łysiejemy daje największe szanse przeprowadzenia właściwej terapii. Poza wspomnianymi już wyżej czynnikami powiązanymi ze stylem życia ( zabiegi fryzjerskie, dieta, stres czy stosowane leki), łysienie może być też chorobą samą w sobie lub odpowiedzią organizmu na toczący się w jego wnętrzu proces patologiczny. Łysienie plackowate to schorzenie uznawane za chorobę autoimmunologiczną, w której komórki włosa niszczone są przez przeciwciała.

Przyczyna aktywacji układu immunologicznego, który nagle rozpoczyna atak na własny organizm , wciąż jest niejasna i pozostaje w sferze hipotez. Powodem łysienia mogą być też zaburzenia hormonalne. Do tej grupy zalicza się łysienie na podłożu androgenowym, menopouazalne oraz pociążowe. Przyczyna wypadania włosów może tkwić również w chorobie samej skóry głowy- jej nadmierne przetłuszczanie się i łojotok prowadzą w konsekwencji do stopniowej utraty włosów.

Możliwe powikłania

Łysienie nie daje z reguły żadnych dodatkowych objawów, jeśli nie jest powiązane z inną toczącą się chorobą przewlekłą. Często zdarza się natomiast, że raz rozpoczęty proces łysienia ma tendencje do pogłębiania się i zwiększania swojej rozległości. Nie wolno też zapominać o psychologicznych aspektach łysienia- tracąca włosy kobieta może być bardziej podatna na zaburzenia lękowe i depresyjne, zwłaszcza jeśli proces ten ma miejsce w trudnym okresie życia, na przykład w czasie menopauzy.

Jak rozpoznać chorobę?

Łysienie samo w sobie nie jest trudne do rozpoznania. Wspomnianym już kryterium diagnostycznym jest ilość traconych każdego dnia włosów oraz obecność ewentualnych plackowatych ubytków owłosienia. Ważniejszym jest jednak poznanie przyczyn wypadania włosów- lekarz musi poznać wszystkie fakty z życia zdrowotnego pacjenta, aby móc obiektywnie ocenić najbardziej prawdopodobny powód łysienia.

Leczenie

Najwyższą skutecznością leczenia okazuje się terapia skoncentrowana na wyeliminowaniu konkretnej przyczyny wypadania włosów, na przykład regulacja gospodarki hormonalnej w przypadku stwierdzenia jej zaburzeń. Nie mniejsze znaczenie ma też wyrównanie niedoborów pokarmowych, głównie żelaza, cynku, witamin grupy B. Dermatolodzy dysponują również dzisiaj substancją o nazwie minoksidil, która pobudza do wzrostu cebulki włosowe i hamuje, a nawet odwraca skutki łysienia. Stosowana w formie aerozolu lub ampułek może być stosowana niemal w każdej postaci łysienia, za wyjątkiem pacjentów chorujących na nadciśnienie- minoksidil może ulegać wchłanianiu i podnosić obwodowe ciśnienie krwi. Drugim obiecującym lekiem, stosowanym głównie w leczeniu łysienia androgenowego jest finasteryd, doustnie przyjmowany preparat, który odwraca skutki działania męskich hormonów płciowych na cebulki włosowe.